Węglowodany są ważne zarówno w żywieniu w sportach szybkościowo-siłowych jak i w sportach wytrzymałościowych. Jest to najbardziej ekonomiczne źródło energii, gdyż do ich spalania organizm zużywa niewiele tlenu, mogą również dostarczać energii w warunkach beztlenowych. Zapasy glikogenu u osób nietrenujących wynosi 300g, a u sportowców dochodzi do 600g. Ilość węglowodanów powinna być u sportowców średnio 4-5 razy wyższa niż ilość białka i tłuszczu, czyli stosunek gramów białka do gramów tłuszczu i węglowodanów powinien wynosić średnio 1:1:4. Ze względu na duże niedotlenienie w sportach szybkościowo-siłowych należy ograniczać tłuszcze i stosunek w tym wypadku powinien wynosić 1:08-09:4. Natomiast w sportach wytrzymałościowych, w których wybitnie rośnie zapotrzebowanie na węglowodany powinno wynosić 1:08-09:5. Zapotrzebowanie energetyczne z węglowodanów powinno być na poziomie 51-63%. Ilość spożywanych węglowodanów warunkuje tzw. wytrzymałość specjalną, gdyż zależy to od nagromadzonego glikogenu w mięśniach, a to zaś od ilości spożywanych węglowodanów.
Nie możemy również zapomnieć o błonniku. Często u sportowców obniżających masę ciała można zaobserwować wielodniowe zaparcia. Przyczyną jest ograniczenie błonnika, przydatne mogą być wtedy otręby, owsianka, owoce i warzywa z dużą ilością błonnika.
Zaleca się przyjmowanie węglowodanów po treningu gdzie mamy tak zwane okno anaboliczne i nasz organizm dużo szybciej i więcej może wchłonąć oraz kilka dni przed startami w celu nagromadzenia glikogenu w mięśniach.
